Niezależna Gazeta Obywatelska

Portal wpolityce.pl informuje: 8 stycznia na naszym portalu pierwsze POSPOLITE RUSZENIE CHARYTATYWNE. Korzystając z dnia niemal oficjalnie przeznaczonego przez państwo polskie na aktywność charytatywną chcemy – razem z Państwem – pomóc chorym dzieciom.

W tym roku – zbieramy pieniądze na rzecz dzieci chorych na Mukowiscydozę.Zbieramy razem z działającą od 15 lat Fundacją MATIO (www.mukowiscydoza.pl) – to na JEJ KONTO TRAFIAJĄ PIENIĄDZE. Zbieramy przede wszystkim na leki, bo miesięczny koszt utrzymania dziecka z mukowiscydozą we względnej formie psychofizycznej to od kilkuset do kilku tysięcy złotych złotych wydawane na same lekarstwa i odżywki.

CO TO JEST MUKOWISCYDOZA? O tym poniżej:

„NIGDY NIE BĘDĄ WOLNI, BO TOWARZYSZY IM MUKOWISCYDOZA”

Na zegarze 5.20. Wstaję podać synowi lekarstwo. Jest to jedyna pora, o której może je wziąć. Dwie godziny przed lub po posiłku.  Łyka tabletkę balansując w półśnie. Mierzę temperaturę – wszystko ok. Mogę przespać jeszcze godzinę. Wydaje się, że dopiero położyłam głowę do poduszki, a już trzeba wstać.

– Która godzina? – pyta dziecko. Wie która, ale chce poleżeć choćby jeszcze minutkę.

– Ta sama co wczoraj – odpowiadam, tarmosząc go. Na trzy wyskok z łóżka, w brzuchu burczy, ale najpierw inhalacja, inaczej podczas drenażu z żołądka się cofa. Rano trzeba dobrze oklepać. Staś napina mięśnie, nie może się rozluźnić, czuje każde uderzenie, odruchowo zasłania klatkę. Patrzę na zegarek, nie mogę zwolnić tempa, czas goni. Z jego krtani wydobywa się kaszel, – jeszcze słabo, jeszcze  flegma się nie odrywa – przeciągnięty wydech z uciskiem na klatkę przebarwia jego twarz na purpurowo, macha rękami, zwalniam ucisk, nabiera powoli powietrza, głęboko, głęboko do płuc, długi kaszel, wdech i znów kaszel, – jest, słyszę odrywającą się flegmę-  wypluwa. Powtarzamy czynność kilkakrotnie. Krople potu pojawiają się na czole, oczyszcza nos, siada przechylony do przodu…Wystarczy.

Już 7.10 – Staś zmienia nebulizator, musi zrobić inhalację z kolejnego leku. Czubaty talerz płatków śniadaniowych zalewam mlekiem z odżywką. Obok serek topiony, plaster polędwicy, bułka, dwie delicje, a w kieliszku coś mocniejszego: codzienna garść leków. To pozwoli Stasiowi stanąć na nogi. Dużo energii traci podczas drenażu. Inhalator przestaje warczeć. Jeszcze tylko dwa wziewy i może jeść.

Staś ma indywidualne nauczanie. Są okresy, w których chodzi do szkoły, jednak dla zdrowia nie jest to korzystne. Ranne inhalacje i drenaż są wówczas mało efektywne, ze szkoły wraca osłabiony, z bólem brzucha, głowy, częściej nasilają się objawy choroby.

Pierwsza lekcja dobiega końca. Czas na inhalacje z soli. Potem następne zajęcia.

Staś popracował z flutterem, odpluł, co się urwało. Możemy wyjść na spacer do parku. Wrzuca do plecaka kilka kanapek, batoniki, „niezbędnik z lekami”. Uwielbia naturalne środowisko. Marzy o nocnych wyprawach, kompletuje sprzęt, chodzi z kolegami do lasu, jednak dopóki nie będzie miał inhalatora na baterię dłuższa wyprawa staje się niemożliwa. Wracamy z parku o 16.30, musi wziąć  kolejny lek. Do Stasia przychodzi kolega, grają w szachy. Inhalacja jest wtedy przyjemniejsza. Machinalnie wykonuje pięć wdechów, wstrzymany oddech i tak w kółko do opróżnienia nebulizatora.

O 19.00 półgodzinny drenaż, w opisie wyglądałby jak tortury. Oklepane, spocone, pokryte smużkami soli ciało koi w ziołowej kąpieli, kończąc ją pod strumieniem zimnej wody z heroicznymi wrzaskami: zimna woda mnie hartuje!

Staś nie może iść jeszcze spać. O 21.30 znów inhalacja. Przed snem wypija kubek z odżywką. Noc musi pracować na jego korzyść. O godzinie 0.30 mogę się już położyć. Przeżyliśmy kolejny, spokojny dzień.

Mukowiscydoza jest jedną z najczęściej występujących chorób genetycznych. Praktycznie wszystkich chorych dotyczą zmiany w układzie oddechowym. Ich przyczyną jest zalegający w oskrzelach śluz stanowiący doskonałą pożywkę do namnażania się bakterii, które z kolei powodują przewlekły stan zapalny prowadzący do dalszego uszkodzenia oskrzeli i płuc.  Dlatego też za podstawowe uznaje się zapobieganie i leczenie zakażeń dróg oddechowych. Zapobieganie polega przede wszystkim na podawaniu tzw. leków mukolitycznych upłynniających wydzielinę oskrzelową. Leki te podawane są najczęściej w formie inhalacji.

Osoby chore na mukowiscydozę są bardzo podatne na infekcje układu oddechowego. W okresach nasilenia się procesów zapalnych stosuje się, niejednokrotnie długotrwałą, terapię antybiotykami podawanymi doustnie, dożylnie a także drogą wziewną. Ostatecznym etapem jest przeszczep płuc.

Typowa dla mukowiscydozy jest także niewydolność zewnątrzwydzielnicza trzustki (dotycząca 80 % chorych), która wymaga przyjmowania przez całe życie preparatów enzymatycznych.Ze względu na fakt, iż większość chorych wykazuje objawy niedożywienia, bardzo istotne znaczenie ma także dieta wysokoenergetyczna i bogatobiałkowa. Zaburzenia trawienia powodują u większości chorych konieczność uzupełniania witamin poprzez podawanie odpowiednich preparatów.

Gdy sen otula dzieci z mukowiscydozą, ich rodzice maja czas na refleksję. Nigdy nie będą wolni, ich życie toczy się wokół mukowiscydozy. Miliony myśli miliony pytań: jak długo będziemy mieć siłę, by wspierać nasze dzieci? Jak długo będzie nas stać na ich leczenie? Jak długo uda nam się wyrwać je śmierci?

Mukowiscydoza jest chorobą nieuleczalną i prowadzi do przedwczesnego zgonu. Jej wczesne rozpoznanie oraz wczesne rozpoczęcie prawidłowego i systematycznego leczenia ma znaczenie decydujące o jakości i długości życia chorych dzieci.

Miesięczny koszt utrzymania dziecka z mukowiscydozą we względnej formie psychofizycznej to od kilkuset do kilku tysięcy złotych złotych wydawane na same lekarstwa i odżywki.

JAK POMÓC? Wesprzyj MATIO – Fundację Pomocy Rodzinom i Chorym na Mukowiscydozę:

ul.Celna 6; 30-507 KRAKÓW

BNP PARIBAS Bank Polska SA Oddział w Krakowie, ul. Lubicz 23
86 1600 1013 0002 0011 6035 0001

Darowizny zagraniczne (nr IBAN i Swift Fundacji):
IBAN: PL86 1600 1013 0002 0011 6035 0001
BIC/ Swift: PPABPLPK

Pieniądze można przelać także za pomocą systemu Przelewy24.pl

Wspomóżmy chore dzieci, wspomóżmy dzielnych rodziców. 8 stycznia – lub też już dziś.

Za: wpolityce.pl