Niezależna Gazeta Obywatelska

Wacław Piotr Rzewuski herbu Krzywda urodził się 29 października 1706 r. w Rozdole (koło Stanisławowa, ob. Ukraina). Był hetmanem wielkim koronnym, hetmanem polnym koronnym, a także pisarzem, marszałkiem sejmu nadzwyczajnego pacyfikacyjnego w Warszawie w 1736.

Rzewuski pochodził ze szlacheckiej rodziny. Po starannym wykształceniu w 1732 r. został pisarzem polnym koronnym. Był stronnikiem Stanisława Leszczyńskiego w 1733 r. Po wygranej Augusta III zmuszony był uchodzić za granicę. Już w 1735 r. dostał jednak z rąk Sasa Order Orła Białego. W 1737 r. był marszałkiem Trybunału Koronnego w Lublinie. W latach 1736-1750 i 1756-1762 był wojewodą podolskim. W 1752 dostał buławę polną koronną. W 1762 r. został wojewodą krakowskim. Był jednym z przywódców obozu konserwatystów magnackich, zwalczał w swojej publicystyce poglądy Stanisława Konarskiego. W 1767 r. przystąpił do konfederacji radomskiej zawiązanej pod auspicjami Rosji a domagającej się przywrócenia swobód szlacheckich i narzucającej tzw. gwarancje rosyjskie. W czasie Sejmu Repninowskiego jako jeden z przywódców opozycji antyrosyjskiej wraz z biskupem krakowskim Kajetanem Sołtykiem, biskupem kijowskim Józefem Andrzejem Załuskim i swoim synem Sewerynem Rzewuskim został porwany przez posła rosyjskiego Nikołaja Repnina i zesłany na 5 lat do Kaługi. Na zesłaniu w Kałudze pisał psalmy pokutne. W okresie od kwietnia do listopada 1773 r. był hetmanem wielkim koronnym. W 1778 r. został kasztelanem krakowskim. Jako pisarz walnie przyczynił się do recepcji kultury francuskiej w Rzeczypospolitej. W swojej rezydencji w Podhorcach (ob. Ukraina) urządził jedną z najświetniejszych scen prywatnych w Europie. Wystawiał tam autorów klasycznych. Zmarł 27 października1779 r. w Sielcu. Pochowany został na cmentarzu w Kumowie (woj. lubelskie).

Oprac. TK