Niezależna Gazeta Obywatelska

Ignacy Feliks Dobrzyński urodził się 15 lutego 1807 r. w Romanowie na Wołyniu. Był polskim pianistą i kompozytorem, dyrygentem i pedagogiem. Obok Fryderyka Chopina jest jednym z najważniejszych kompozytorów polskich.

Nauki pobierał w jezuickim kolegium w Romanowie, następnie w Winnicy, gdzie ukończył Gimnazjum Podolskie. W 1794 r. w młodocianym wieku, mając zaledwie lat 15, zaciągnął się do wojska jako artylerzysta. Odbył całą kampanię w 1794 r. i dostał się do niewoli, z której udało mu się wydostać i dzięki zdolnościom muzycznym został wysłany do Wiednia, aby studiować muzykę. Z Wiednia został powołany na pierwszego skrzypka do teatru lwowskiego. Muzykę studiował najpierw u swojego ojca Ignacego – skrzypka, kompozytora i dyrygenta, od 1825 r. pod kierunkiem Józefa Elsnera w Warszawie – prywatnie (równocześnie z F. Chopinem), a w latach 1826-28 w Szkole Głównej Muzyki. Warto wspomnieć, że na egzaminie kwalifikacyjnym do Szkoły Dobrzyński zrobił na Elsnerze chyba większe wrażenie niż Chopin, bo przy nazwisku Chopina napisał „szczególna zdatność”, a przy Dobrzyńskim „zdolność niepospolita”. Potem te oceny zmieniły się i Chopin określany był mianem „geniusza muzycznego”. Dobrzyński, w odróżnieniu od Chopina, który jak sam mawiał, miał „same klawisze w głowie”, interesował się różnymi formami muzycznej wypowiedzi. Był nawet uważany za jedynego symfonika działającego w tym czasie w Polsce, a jego łatwość posługiwania się orkiestrą była porównywana do najlepszych kompozytorów w Europie

W 1857 r. Dobrzyński zorganizował Orkiestrę Polską Ignacego Feliksa Dobrzyńskiego, która składała się z wybitnych członków orkiestry Teatru Wielkiego. W latach 1858-60 brał udział w pracach komitetu powołanego do założenia Instytutu Muzycznego. Został również członkiem lwowskiego Towarzystwa Muzycznego. Kompozytor zmarł 9 października 1867 r. w Warszawie.

Po latach zapomnienia, twórczość Dobrzyńskiego obecnie wraca na estrady. Do jego najczęściej grywanych dzieł należą uwertura do opery „Monbar” oraz II Symfonia c-moll „Charakterystyczna”.

 Więcej na http://www.cameratavistula.pl/dobrzynski.html

http://www.naszdziennik.pl

Oprac. TK