Maria Faustyna Kowalska (właśc. Helena Kowalska) urodziła się 25 sierpnia 1905 r. w Głogowcu w rodzinie rolników. Jest świętą Kościoła katolickiego Była zakonnicą ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, mistyczką, stygmatyczką i wizjonerką. Znana jest na całym świecie jako głosicielka kultu Miłosierdzia Bożego.
Helena Kowalska w wieku siedmiu lat po raz pierwszy odczuła powołanie do życia zakonnego. Po ukończeniu trzech klas szkoły podstawowej musiała zrezygnować z dalszej edukacji, aby zwolnić miejsce młodszym dzieciom. W szesnastym roku życia podjęła pracę w charakterze służącej w Aleksandrowie Łódzkim. Potem zamieszkała w Łodzi. W 1924 r., podczas zabawy tanecznej w łódzkim parku „Wenecja” doznała widzenia umęczonego Jezusa. 1 sierpnia 1925 r., po wcześniejszych odmowach, wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. W klasztorze pełniła obowiązki kucharki, ogrodniczki i furtianki. 30 kwietnia 1928 r. złożyła pierwsze śluby zakonne (czystości, ubóstwa i posłuszeństwa). Śluby wieczyste złożyła 1 maja 1933 r. w Wilnie. Od 1936 r. aż do śmierci przebywała w klasztorze w Krakowie. Jej wielka misja polegała na przypomnieniu całemu światu prawd o miłości Boga do każdego człowieka objawionej w Piśmie Świętym i przekazaniu nowych form kultu Miłosierdzia Bożego. Siostra Faustyna zmarła 5 października 1938 r. po ciężkiej chorobie w wieku 33 lat. 18 kwietnia 1993 r., na placu Świętego Piotra w Rzymie Ojciec Święty Jan Paweł II zaliczył ją do grona błogosławionych, a 30 kwietnia 2000 r. kanonizował.
Więcej na www.faustyna.pl
Oprac. TK