Niezależna Gazeta Obywatelska

Styczniowo – lutowy numer pisma wiele miejsca poświęca refleksji nad kondycją współczesnego, polskiego teatru. Ta gorzka i zasmucająca analiza sprowokowana została wydarzeniami, które w połowie listopada miały miejsce w krakowskim Starym Teatrze.  Pisaliśmy o tym tu

Część publiczności, oburzona obscenicznymi fragmentami przedstawienia „Do Damaszku” zdecydowała się opuścić widownię. Reżyser przedstawienia – Jan Klata – pożegnał protestujących widzów słowami: „Wynoście się!”. W odpowiedzi na te wydarzenia ,na łamach „PCh”, Kazimierz Braun („Spór o Teatr Narodowy”) oraz Jerzy Wolak („Narodowy – nie państwowy”) zastanawiają się na czym, we współczesnej Polsce polega, a na czym polegać powinna, rola teatru narodowego, prezentującego widzom klasykę polskiej literatury.

Łukasz Karpiel rozmawia z Tomaszem Żakiem – reżyserem i twórcą niezależnego teatru „Nie Teraz”. Zapytany o sztukę, która narusza granice, Żak mówi jednoznacznie:  „Nie ma w sztuce wolności absolutnej. Gdybyśmy tak uznali, to doszlibyśmy do swoistego teatru absurdu, do takiej sytuacji, w której artysta bezkarnie będzie nas obrażał – nasze poczucie etyki i uczucia religijne oraz naszą estetykę, ukształtowaną na obiektywnych kanonach piękna.”

Inf. pras.