Kartka z kalendarza: dziś mija 53. rocznica urodzin prof. Janusza Kurtyki, prezesa IPN-u

Niezależna Gazeta Obywatelska2

Janusz Marek Kurtyka urodził się 13 sierpnia 1960 r. w Krakowie. Był polskim historykiem, dr hab. nauk historycznych, w latach 2005 – 2010 prezesem Instytutu Pamięci Narodowej.

Był absolwentem III LO im. Jana Kochanowskiego w Krakowie i Wydziału Historyczno-Filozoficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1995 r. obronił doktorat, a w 2000 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk historycznych. Specjalizował się w genealogii, historii nowożytnej, historii średniowiecza oraz naukach pomocniczych historii. Zawodowo związany z Instytutem Historii Polskiej Akademii Nauk (od 1985), Państwową Wyższą Szkołą Wschodnioeuropejską w Przemyślu i krakowską Wyższą Szkołą Filozoficzno-Pedagogiczną „Ignatianum”. Był autorem ponad 140 publikacji naukowych.

W okresie PRL, działał w opozycji – brał udział w zakładaniu Niezależnego Zrzeszenia Studentów na Uniwersytecie Jagiellońskim. Był wykładowcą na Chrześcijańskim Uniwersytecie Robotniczym. W latach 1989–2000 pełnił funkcję przewodniczącego koła NSZZ „Solidarność” krakowskich placówek Instytutu Historii PAN. W 1990 r. wstąpił do Partii Republikańskiej, w 1992 r. został członkiem Partii Chrześcijańskich Demokratów. W wyborach w 1993 r. kandydował do Sejmu z 21. miejsca na liście wyborczej KKW „Ojczyzna”, a pod koniec lat 90. działał w Stronnictwie Konserwatywno-Ludowym. Po utworzeniu Instytutu Pamięci Narodowej został pierwszym dyrektorem jego oddziału w Krakowie. 21 kwietnia 2005 r. Kolegium IPN rekomendowało jego kandydaturę Sejmowi na stanowisko prezesa tej instytucji. 9 grudnia tego samego roku jego kandydatura została zaakceptowana przez Sejm większością głosów. Urzędowanie rozpoczął po złożeniu przed Sejmem ślubowania w dniu 29 grudnia 2005 r. Za najważniejsze swoje zadanie na stanowisku prezesa IPN uznawał poszukiwanie nowych form przekazu wiedzy historycznej i skutecznych sposobów zachęcenia Polaków do poznawania najnowszych dziejów swojej ojczyzny.

Prezes IPN-u zginął 10 kwietnia 2010 r. w wyniku katastrofy rządowego samolotu Tu-154M w Smoleńsku w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej. Został pochowany 23 kwietnia 2010 r. w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Pozostawił żonę, Zuzannę Kurtykę oraz dwóch synów. Pełny życiorys znajduje się tutaj: http://ipn.gov.pl/portal/pl/28/203/Prezes_Instytutu_Pamieci_Narodowej.html

Oprac. TK

  1. Irena
    | ID: 1ef9833b | #1

    Pamiętajmy. Panie świeć nad Jego duszą!!

  2. obiekt x
    | ID: e917fe07 | #2

    Zapomnieliście o pozostawionej Katarzynie Hejke, nieodżałowanej „oficjalnej faworycie” że tak się epoką Ludwika XIV wyrażę.

Komentarze są zamknięte